ឆៃថាវ៖ ជា​បន្លែ​ឫស​សម្បូរ​ដោយ​សារធាតុចិញ្ចឹម​ដែល​មាន​អត្ថប្រយោជន៍​សុខភាព​ជា​ច្រើន

https://www.profitablecpmrate.com/unwk64hsz?key=0900a560fa346de7ad333c613d330cd3

ឆៃថាវ ដែលត្រូវបានគេស្គាល់តាមវិទ្យាសាស្ត្រថា Raphanus sativus គឺជាបន្លែជាឬស ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយសម្រាប់វាយនភាពរបស់វា រសជាតិហឹរស្រាល និងទម្រង់អាហារូបត្ថម្ភ។ អត្ថបទនេះស្វែងយល់ពីអ្វីដែលជាឆៃថាវ អត្ថប្រយោជន៍សុខភាពរបស់ពួកវា ប្រភពដើម និងតំបន់ដាំដុះរបស់ពួកវា និងដោះស្រាយរាល់កង្វល់ទាក់ទងនឹងផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដែលអាចកើតមានលើសុខភាពមនុស្ស។

តើឆៃថាវជាអ្វី?

ឆៃថាវ គឺជាបន្លែឫសគល់តូចមួយ ដែលជាផ្នែកមួយនៃគ្រួសារ cruciferous ដែលរួមមានបន្លែផ្សេងទៀតដូចជា ប្រូខូលី ស្ពៃក្តោប និងខាត់ណា។ វាត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយពណ៌ដ៏រស់រវើករបស់វា ជាទូទៅពណ៌ក្រហម ស ឬពណ៌ស្វាយ ជាមួយនឹងវាយនភាពស្រទន់ និងរសជាតិហិរបន្តិច។ ឆៃថាវ ត្រូវបានគេប្រើជាញឹកញាប់នៅក្នុងការធ្វើម្ហូបញាំ ឬ ជ្រក់ ហើយពួកគេអាចត្រូវបានគេបរិភោគឆៅឬចម្អិនអាស្រ័យលើម្ហូប។

ឆៃថា មានកាឡូរីទាប ប៉ុន្តែសម្បូរទៅដោយសារធាតុចិញ្ចឹមសំខាន់ៗ ដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាការបន្ថែមដ៏មានតម្លៃចំពោះរបបអាហារណាមួយ។ ទម្រង់ចម្រុះរបស់ពួកគេចាប់ពីឆៃថាវក្រហមធម្មតាទៅពូជធំជាងដូចជា daikon ( ឆៃថាពណ៌សវែង) និង ឆៃថាខ្មៅ ផ្តល់នូវជម្រើសផ្សេងៗសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ធ្វើម្ហូប។

អត្ថប្រយោជន៍ឆៃថាវចំពោះសុខភាពមនុស្ស

ឆៃថាវ ផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់សុខភាព ដោយសារទម្រង់សារធាតុចិញ្ចឹមដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍របស់វា ដែលរួមមានវីតាមីន សារធាតុរ៉ែ និងជាតិសរសៃ។ អត្ថប្រយោជន៍សុខភាពសំខាន់ៗមួយចំនួនរួមមាន៖

១.សម្បូរទៅដោយសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម៖ ឆៃថាមានផ្ទុកវីតាមីន C និងសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មផ្សេងទៀត ដែលជួយការពារកោសិកាពីភាពតានតឹងអុកស៊ីតកម្ម និងកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដូចជាជំងឺបេះដូង និងជំងឺមហារីក។

២.ការរំលាយអាហារបានប្រសើរឡើង៖ មើមឆៃថាវមានជាតិសរសៃខ្ពស់ ដែលជួយដល់ការរំលាយអាហារ ដោយជំរុញចលនាពោះវៀនឱ្យមានសុខភាពល្អ និងកាត់បន្ថយការទល់លាមក។ ពួកវាក៏មានផ្ទុកទឹកផងដែរ ដែលអាចរួមចំណែកបន្ថែមដល់សុខភាពរំលាយអាហារ។

៣.បង្កើនភាពស៊ាំ៖ កម្រិតខ្ពស់នៃវីតាមីន C នៅក្នុងមើមឆៃថាវ គឺចាំបាច់សម្រាប់ការពង្រឹងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ ជួយរាងកាយប្រឆាំងនឹងការឆ្លងមេរោគ និងជំងឺផ្សេងៗ។

៤.បន្សាបជាតិពុល៖ ឆៃថាវដើរតួជាអ្នកបន្សាបជាតិពុលធម្មជាតិ ជំរុញការដកផលិតផលកាកសំណល់ចេញពីរាងកាយ។ មាតិកាទឹកខ្ពស់និងលក្ខណៈសម្បត្តិ diuretic របស់ពួកវាគាំទ្រដល់មុខងារតម្រងនោម និងថ្លើម បង្កើនដំណើរការបន្សាបជាតិពុលរបស់រាងកាយ។

៥.លក្ខណៈសម្បត្តិប្រឆាំងនឹងការរលាក៖ វត្តមានរបស់សារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដូចជា anthocyanins នៅក្នុង radishes អាចជួយកាត់បន្ថយការរលាកក្នុងរាងកាយ កាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺដូចជាជំងឺរលាកសន្លាក់ និងជំងឺរលាកផ្សេងៗទៀត។

៦.បទប្បញ្ញត្តិសម្ពាធឈាម៖ មើមឆៃថាវសម្បូរទៅដោយប៉ូតាស្យូម ដែលដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការគ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាម ដោយទប់ទល់នឹងឥទ្ធិពលនៃជាតិសូដ្យូម និងលើកកម្ពស់មុខងារសាច់ដុំ និងសរសៃប្រសាទត្រឹមត្រូវ។

៧.គ្រប់គ្រងទម្ងន់៖ ឆៃថាវមានកាឡូរីទាប ប៉ុន្តែមានជាតិសរសៃខ្ពស់ ដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាជម្រើសអាហារដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកដែលចង់រក្សា ឬសម្រកទម្ងន់។ មាតិកាជាតិសរសៃរបស់ពួកគេលើកកម្ពស់ការឆ្អែត, ការពារការញ៉ាំច្រើនពេក។

៨.សុខភាពស្បែក៖ វីតាមីន C និងស័ង្កសីនៅក្នុងមើមឆៃថាវ មានសារៈសំខាន់សម្រាប់ការថែរក្សាស្បែកឱ្យមានសុខភាពល្អ ជំរុញការផលិតកូឡាជែន និងកាត់បន្ថយសញ្ញានៃភាពចាស់ និងការខូចខាតស្បែក។

ប្រភពដើមនិងតំបន់ដែលឆៃថាវដុះលូតលាស់

ឆៃថាវ ត្រូវបានគេជឿថាមានដើមកំណើតនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ជាពិសេសនៅក្នុងតំបន់ដែលឥឡូវនេះជាផ្នែកមួយនៃប្រទេសឥណ្ឌាសម័យទំនើប និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍។ ពីទីនោះ ពួកវាបានរីករាលដាលទៅកាន់ផ្នែកផ្សេងទៀតនៃពិភពលោក រួមទាំងអឺរ៉ុប និងអាមេរិក។ ពួកគេត្រូវបានដាំដុះរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយដោយមានភស្តុតាងនៃការប្រើប្រាស់របស់ពួកវានៅក្នុងប្រទេសអេហ្ស៊ីបបុរាណនិងក្រិក។

សព្វថ្ងៃនេះឆៃថាវ ត្រូវបានដាំដុះនៅទូទាំងពិភពលោកព្រោះវាលូតលាស់នៅក្នុងអាកាសធាតុផ្សេងៗគ្នា។ ពួកវាជារឿងធម្មតាជាពិសេសនៅក្នុងតំបន់អាកាសធាតុ ហើយអាចត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងប្រទេសជាច្រើននៅទូទាំងពិភពលោក។ ពួកវាដុះបានល្អបំផុតនៅក្នុងដីត្រជាក់ បង្ហូរទឹកល្អ ដែលមានពន្លឺព្រះអាទិត្យច្រើន។ ប្រទេសដែលផលិតឆៃថាវ សំខាន់ៗរួមមាន ចិន ឥណ្ឌា សហរដ្ឋអាមេរិក ជប៉ុន និងបណ្តាប្រទេសអឺរ៉ុបផ្សេងៗ។

តើឆៃថាវមានឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានលើសុខភាពមនុស្សទេ?

ខណៈពេលដែលឆៃថាវជាទូទៅមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ និងផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍សុខភាពជាច្រើន មានការពិចារណាមួយចំនួនដែលត្រូវចងចាំ៖

១.អាឡែស៊ី៖ បុគ្គលខ្លះអាចមានអាឡែស៊ីទៅនឹងមើមឆៃថាវ មានរោគសញ្ញាដូចជា ហៀរសំបោរ ហើម ឬពិបាកដកដង្ហើម។ ប្រសិនបើអ្នកសង្ស័យថាមានប្រតិកម្មអាលែហ្សី គួរតែពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ។

២.បញ្ហារំលាយអាហារ៖ ដោយសារមាតិកាជាតិសរសៃខ្ពស់ ការទទួលទានឆៃថាវ ក្នុងបរិមាណច្រើនអាចបណ្តាលឱ្យហើមពោះ ឬឧស្ម័នចំពោះបុគ្គលដែលងាយរងគ្រោះ។ វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការទទួលទានវាក្នុងកម្រិតមធ្យម ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកដែលមានជម្ងឺពោះវៀនឆាប់ខឹង (IBS) ឬលក្ខខណ្ឌរំលាយអាហារផ្សេងទៀត។

៣.ឥទ្ធិពលនៃពពួក goitrogenic៖ មើមឆៃថាវ ដូចជាបន្លែ cruciferous ផ្សេងទៀតមានផ្ទុក goitrogens ដែលជាសារធាតុដែលអាចរំខានដល់មុខងារក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត ប្រសិនបើប្រើប្រាស់ក្នុងបរិមាណច្រើន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឥទ្ធិពលនេះជាទូទៅមានតិចតួច លុះត្រាតែអ្នកមានស្ថានភាពជំងឺក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត ឬទទួលទានឆៅក្នុងបរិមាណច្រើនជាប្រចាំ។

៤.គ្រួសក្នុងតម្រងនោម៖ ក្នុងករណីដ៏កម្រ ផ្កាខាត់ណាអាចរួមចំណែកដល់ការបង្កើតគ្រួសក្នុងតម្រងនោមចំពោះបុគ្គលដែលងាយនឹងកើតដោយសារវាមានផ្ទុកសារធាតុ oxalates ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នេះជាធម្មតាមិនមែនជាកង្វល់សម្រាប់មនុស្សភាគច្រើននោះទេ។

សេចក្តីសន្និដ្ឋាន

មើមឆៃថាវមិនត្រឹមតែជាអាហារបំប៉ន និងរសជាតិបន្ថែមដល់របបអាហារដែលមានតុល្យភាពប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់សុខភាពផងដែរ។ ចាប់ពីការធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវការរំលាយអាហារ និងគាំទ្រមុខងារប្រព័ន្ធភាពស៊ាំដល់ការលើកកម្ពស់សុខភាពបេះដូង និងការគ្រប់គ្រងទម្ងន់ ពួកវាផ្តល់ច្រើនជាងការខាំក្រៀមៗ។ ខណៈពេលដែលជាទូទៅមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់បុគ្គលភាគច្រើន វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការទទួលទាន radishes ក្នុងកម្រិតមធ្យម ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកដែលមានបញ្ហាសុខភាពជាក់លាក់ដូចជា អាឡែស៊ី ឬជំងឺក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត។

ឯកសារយោង

១.Shidfar, F., & Baghery, S. (2019) ។ "Radish និងអត្ថប្រយោជន៍សុខភាពរបស់វា។" Journal of Nutrition & Food Sciences, 9(1), 45-57។

២.គ្លីនិក Mayo ។ (២០២២)។ "Radish: អត្ថប្រយោជន៍សុខភាព និងព័ត៌មានអាហារូបត្ថម្ភ។" គ្លីនិក Mayo ។ ទាញយកពី https://www.mayoclinic.org ។

៣.បណ្ណាល័យវេជ្ជសាស្ត្រជាតិរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ (២០២១)។ "Radishes និងតម្លៃអាហារូបត្ថម្ភរបស់ពួកគេ" ។ MedlinePlus ។ ទាញយកពី https://medlineplus.gov ។

៤.អង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) ។ (ឆ្នាំ ២០២០)។ "បន្លែ Cruciferous និងឥទ្ធិពលរបស់វាលើសុខភាព" ។ ព្រឹត្តិបត្រសុខភាព WHO ។