បុណ្យកឋិនទាននៅកម្ពុជា៖ ពិធីបុណ្យវប្បធម៌ និងសាសនា

https://www.profitablecpmrate.com/unwk64hsz?key=0900a560fa346de7ad333c613d330cd3

បុណ្យកឋិន ដែលគេស្គាល់ក្នុងស្រុកថា "កឋិន បវរណា" គឺជាពិធីបុណ្យព្រះពុទ្ធសាសនាដ៏សំខាន់មួយដែលបានប្រារព្ធនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ វា​ជា​ថ្ងៃ​បញ្ចប់​នៃ​ការ​ចូល​វស្សា ឬ​ហៅ​ថា “វស្សា” ជា​រយៈពេល​បី​ខែ​នៃ​ការ​ដក​ថយ និង​ការ​ត្រិះរិះ​ពិចារណា​ដោយ​ព្រះសង្ឃ និង​អ្នក​ឧបាសក។ ពិធីដ៏រស់រវើកនេះ មានលក្ខណៈជាប្រពៃណី និងឆ្លុះបញ្ចាំងពីបេតិកភណ្ឌខាងវិញ្ញាណ និងវប្បធម៌ដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់កម្ពុជា។ អត្ថបទនេះពន្យល់អំពីប្រភពដើម ទំនៀមទម្លាប់ សារៈសំខាន់ និងការប្រារព្ធពិធីបុណ្យកឋិនទានសម័យបច្ចុប្បន្ន។

ប្រវត្តិ​សាស្រ្ដ

បុណ្យកឋិនទានមានឫសគល់នៅក្នុងប្រពៃណីព្រះពុទ្ធសាសនាបុរាណ។ វាត្រូវបានគេជឿថាមានដើមកំណើតនៅសម័យព្រះពុទ្ធនៅប្រទេសឥណ្ឌា នៅពេលដែលពួកអ្នកបួសប្រគេនចង្ហាន់ថ្មីដល់ព្រះសង្ឃដែលបានបញ្ចប់វិសាខបូជា។ ពិធីបុណ្យនេះតំណាងឲ្យការដឹងគុណ សប្បុរសធម៌ និងស្មារតីរួមគ្នាដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធរវាងក្រុមព្រះសង្ឃ និងពុទ្ធបរិស័ទ។

នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ការប្រារព្ធពិធីនេះបានវិវឌ្ឍជាច្រើនសតវត្សមកហើយ ដោយរួមបញ្ចូលទំនៀមទម្លាប់ និងទំនៀមទម្លាប់ក្នុងស្រុក ខណៈពេលដែលរក្សាបាននូវសារៈសំខាន់នៃសាសនាសំខាន់នៃបុណ្យកឋិនទាននេះ។ វាជាឱកាសមួយសម្រាប់ភាពសុខដុមរមនាក្នុងសហគមន៍ និងការបញ្ជាក់ឡើងវិញនូវជំនឿក្នុងចំណោមប្រជាជនកម្ពុជា។

ពេលវេលានិងរយៈពេល

បុណ្យកឋិនទាន ប្រារព្ធនៅខែតុលា ឬវិច្ឆិកា បន្ទាប់ពីពេញបូណ៌មី ខែវិសាខ ឆ្នាំច សំរឹទ្ធិស័ក ព.ស. ពិធីបុណ្យនេះជាធម្មតាមានរយៈពេលមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែការរៀបចំ និងសកម្មភាពដែលពាក់ព័ន្ធអាចមានរយៈពេលជាច្រើនសប្តាហ៍ ដោយសារសហគមន៍ចូលរួមនៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍សាសនា និងសង្គមផ្សេងៗដែលនាំទៅដល់ការប្រារព្ធពិធីដ៏សំខាន់។

សារៈសំខាន់នៃពិធីបុណ្យ

អត្ថន័យខាងវិញ្ញាណ

1. ចប់វេស្សន្តរៈ ពិធីបុណ្យនេះ គឺជាថ្ងៃបញ្ចប់នៃការនិមន្តព្រះសង្ឃក្នុងរដូវវស្សា ដែលជាពេលវេលាឧទ្ទិសដល់សមាធិ ការប្រៀនប្រដៅ និងការប្រតិបត្តិខាងវិញ្ញាណ។

2. បុណ្យកឋិនទាន : បុណ្យកឋិនទាន គឺជាពេលវេលាសម្រាប់ឧបាសក ឧបាសិកា ដើម្បីសំដែងនូវកតញ្ញូតាធម៌ ចំពោះព្រះសង្ឃ ដែលបានជួយណែនាំ និងជួយជ្រោមជ្រែង។ ការ​ជូន​សំលៀកបំពាក់ថ្មី និង​របស់​ចាំបាច់​ផ្សេង​ទៀត ជា​និមិត្តរូប​នៃ​ការ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​របស់​សហគមន៍​ចំពោះ​សណ្តាប់​ធ្នាប់​របស់​ព្រះសង្ឃ។

3. បុណ្យមាឃបូជា ៖ ការចូលរួមកឋិនទាន ត្រូវបានគេជឿថា បង្កើតផលបុណ្យ ដែលជាកត្តាសំខាន់ក្នុងជំនឿព្រះពុទ្ធសាសនា ដើម្បីសម្រេចបាននូវភាពរីករាយ និងការចម្រើនលូតលាស់ខាងវិញ្ញាណ។
   
   

   

សារៈសំខាន់នៃវប្បធម៌

បុណ្យកឋិនទាន បង្កើតស្មារតីសាមគ្គីភាពក្នុងសហគមន៍។ វាជាឱកាសសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារក្នុងការជួបជុំគ្នា ចែករំលែកអាហារ និងចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសប្បុរសធម៌ ពង្រឹងចំណងមិត្តភាព និងអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌។

ទំនៀមទម្លាប់ និងប្រពៃណី

ការផ្តល់ជូន

ទំនៀមទម្លាប់កណ្តាលមួយនៃពិធីបុណ្យកឋិន គឺការប្រគេនចង្ហាន់ដល់ព្រះសង្ឃ។ សកម្មភាពសប្បុរសធម៌នេះ ជាធម្មតាត្រូវបានអមដោយអំណោយផ្សេងៗជាច្រើន រួមមានៈ

• គ្រឿងឧបភោគ បរិភោគ : ឧបាសក រៀបចំបុណ្យយ៉ាងប្រពៃសម្រាប់ព្រះសង្ឃ ក៏ដូចជាសម្រាប់សមាជិកសហគមន៍។
• គ្រឿងឧបភោគ បរិភោគ អាចរាប់បញ្ចូលទាំងរបស់របរដែលជួយដល់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ព្រះសង្ឃ ដូចជា ចាន ធុងទឹក និងសម្ភារៈអនាម័យ។

ពិធីសាសនា

បុណ្យកឋិនទាន ពោពេញទៅដោយសកម្មភាពសាសនាផ្សេងៗ រួមមានៈ

1.  (ថ្វាយបង្គំ) ៖ ពេលព្រឹកព្រលឹម អ្នកកាន់សាសនាមកជួបជុំគ្នានៅវត្តនានា ដើម្បីសូត្រធម៌ និងសមាធិ គោរពព្រះពុទ្ធ និងប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះពុទ្ធសាសនា។

2. ក្បួនដង្ហែរ : សហគមន៍តែងតែរៀបចំដង្ហែទៅកាន់ព្រះវិហារ ជាទីដែលពួកឧបាសក ប្រគេនចង្ហាន់ និងប្រគេនព្រះសង្ឃ។

3. ការបួសព្រះសង្ឃ ៖ នៅតំបន់ខ្លះ ពិធីបុណ្យអាចរាប់បញ្ចូលទាំងការប្រគេនព្រះសង្ឃថ្មី ពង្រឹងការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់សហគមន៍ចំពោះជីវិតព្រះសង្ឃ។

ការប្រារព្ធពិធីសហគមន៍

ក្រៅ​ពី​ការ​ប្រតិបត្តិ​សាសនា កឋិន​ត្រូវ​បាន​គេ​សម្គាល់​ដោយ​ការ​ប្រារព្ធ​ពិធី​រួម​រួម​មាន៖

• តន្ត្រី និងរបាំប្រពៃណី ៖ ការសម្តែងក្នុងស្រុក បង្ហាញពីវប្បធម៌ប្រពៃណីខ្មែរ ជារឿយៗជាផ្នែកនៃពិធីបុណ្យ។
• ការចែករំលែកអាហារ ៖ ក្រុមគ្រួសារ និងសហគមន៍មករួមគ្នាដើម្បីចែករំលែកអាហារ បង្កើនអារម្មណ៍នៃការរួបរួម និងការរួមគ្នា។

ការប្រារព្ធពិធីសហសម័យ

នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាសម័យទំនើប កឋិនទានត្រូវបានប្រារព្ធដោយភាពរីករាយយ៉ាងខ្លាំង ដោយរួមបញ្ចូលគ្នានូវទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីជាមួយនឹងធាតុផ្សំនៃសហសម័យ។ តំបន់ទីក្រុង ជាពិសេសទីក្រុងភ្នំពេញ បានឃើញការជួបជុំដ៏ធំ ដែលមានអ្នកចូលរួមរាប់ពាន់នាក់ចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យនេះ។ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមក៏បានដើរតួនាទីក្នុងការធ្វើឱ្យមានការចាប់អារម្មណ៍ឡើងវិញនៅក្នុងការអនុវត្តប្រពៃណី ដោយមនុស្សជាច្រើនបានចែករំលែកបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ និងលើកកម្ពស់ការចូលរួមរបស់សហគមន៍។

បញ្ហាប្រឈម និងភាពធន់

ទោះបីជាមានសារៈសំខាន់ក៏ដោយ ពិធីបុណ្យកឋិនទាន ដូចជាព្រឹត្តិការណ៍វប្បធម៌ជាច្រើន ប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាដូចជា នគរូបនីយកម្ម ការផ្លាស់ប្តូររបៀបរស់នៅ និងសម្ពាធសេដ្ឋកិច្ច។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងកំពុងដំណើរការដើម្បីរក្សាប្រពៃណីទាំងនេះ តាមរយៈការអប់រំ និងការចូលរួមពីសហគមន៍ ដើម្បីធានាថាមនុស្សជំនាន់ក្រោយបន្តប្រារព្ធទិដ្ឋភាពដ៏សំខាន់នៃវប្បធម៌ខ្មែរនេះ។

សេចក្តីសន្និដ្ឋាន

ពិធីបុណ្យកឋិនទាន គឺជាការបង្ហាញយ៉ាងស៊ីជម្រៅនៃអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ និងស្មារតីរបស់កម្ពុជា។ វាតំណាងឱ្យតម្លៃនៃចិត្តសប្បុរស សហគមន៍ និងការគោរពចំពោះប្រពៃណីព្រះពុទ្ធសាសនា។ នៅពេលដែលប្រទេសកម្ពុជាបន្តរុករកភាពស្មុគ្រស្មាញនៃទំនើបកម្ម ពិធីបុណ្យកឋិនទាននៅតែជាឱកាសដ៏មានតម្លៃ ដែលផ្តល់នូវការមើលឃើញនូវផ្ទាំងដ៏សម្បូរបែបនៃមរតកវប្បធម៌ខ្មែរ និងស្មារតីដ៏យូរអង្វែងរបស់ប្រជាជន។ តាមរយៈការប្រារព្ធពិធីបុណ្យកឋិនទាន សហគមន៍កម្ពុជាបញ្ជាក់ឡើងវិញនូវការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្លួនចំពោះសេចក្តីមេត្តា ឯកភាព និងការរីកលូតលាស់ខាងវិញ្ញាណ។

ឯកសារយោង៖

1. Goff, J. (2016) ។ ព្រះពុទ្ធសាសនានៅកម្ពុជា៖ ទិដ្ឋភាពប្រវត្តិសាស្ត្រ ។ ទិនានុប្បវត្តិសិក្សាអាស៊ីអាគ្នេយ៍។
2. កែវ អេស (២០១៩)។ ទំនៀមទំលាប់នៃព្រះពុទ្ធសាសនានៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន ។ ជនជាតិភាគតិចអាស៊ី។
3. សហព័ន្ធពុទ្ធសាសនាអន្តរជាតិ។ (២០២១)។ បុណ្យកឋិន : បុណ្យកឋិនទាន ។ ទាញយកពី [គេហទំព័រ IBC]។